Կիստոզ (ցիստիկ) ֆիբրոզը ժառանգական խանգարում է, որը առաջացնում է թոքերի, մարսողական համակարգի և այլ օրգանների ծանր ախտահարում:
Կիստոզ ֆիբրոզն ազդում է այն բջիջների վրա, որոնք արտադրում են լորձ, քրտինք և մարսողական հյութեր: Այս արտազատվող հեղուկները նորմայում նոսր են և հեշտ տեղաշարժվող: Սակայն կիստոզ ֆիբրոզով հիվանդ մարդկանց մոտ արատավոր գենը հանգեցնում է նրան, որ արտազատուկները դառնում են կպչուն և թանձր (մածուցիկ)՝ փակելով խողովակները, ծորանները և անցուղիները, հատկապես թոքերի և ենթաստամոքսային գեղձի մեջ:
Կիստոզ ֆիբրոզը հարաճուն զարգացող վիճակ է և պահանջում է ամենօրյա խնամք, սակայն այս հիվանդությամբ մարդիկ սովորաբար կարողանում են հաճախել դպրոց և աշխատել: Նրանք հաճախ ունենում են ավելի լավ կյանքի որակ, քան նախորդ տասնամյակներում նույն հիվանդությամբ մարդիկ: Սքրինինգի և բուժման կատարելագործումները թույլ են տվել, որ կիստոզ ֆիբրոզով հիվանդ մարդիկ ապրեն 30-40 տարեկանից ավելի երկար, իսկ ոմանք՝ մինչև 50 տարեկան և ավելի երկար:
Հոդվածը հրապարակվել է՝ 26-05-2019
Վերջին վերանայում՝ 17-04-2024