Պատճառներ - Մանկական անկղապահություն

Կան կղանքի ակամա արձակման մի քանի պատճառներ, ներառյալ փորկապությունը և հուզական խնդիրները:

Փորկապություն

Անկղապահության դեպքերի մեծ մասը քրոնիկ փորկապության հետևանք է: Փորկապության դեպքում երեխայի կղանքը կոշտ է, չոր և կղազատումը կարող է ցավոտ լինել: Այս հետևանքով, երեխան խուսափում է զուգարան գնալուց՝ ավելի խորացնելով խնդիրը:

Որքան երկար է կղանքը մնում հաստ աղիքում, այնքան երեխայի համար դժվարանում է այն դուրս մղելը: Հաստ աղիքը ձգվում է՝ ի վերջո ազդելով նյարդերի վրա, որոնք ազդանշան են տալիս, երբ զուգարան գնալու ժամանակն է: Երբ հաստ աղիքը դառնում է չափազանց լցված, փափուկ կամ հեղուկ կղանքը կարող է արտահոսել պահված կղանքի շուրջը կամ կարող է առաջանալ աղիքների դատարկման նկատմամբ վերահսկողության կորուստ:

Փորկապության որոշ պատճառներ ներառում են՝

• զուգարանից օգտվելու վախի (հատկապես, երբ տնից հեռու է) կամ կղազատման ցավոտ լինելու պատճառով կղանքը պահելը
• խաղից կամ այլ գործերից չկտրվելու ցանկությունը
• շատ քիչ բջջանք (բջջանյութ) ուտելը
• բավականաչափ հեղուկներ չխմելը
• կովի կաթի չափից շատ խմելը կամ, հազվադեպ, կովի կաթի նկատմամբ անտանելիությունը (անհանդուրժողականությունը), թեև հետազոտություններով ստացվել են հակասական արդյունքներ:

Հուզական խնդիրներ

Հուզական սթրեսը կարող է առաջացնել անկղապահություն: Երեխան կարող է սթրեսի ենթարկվել հետևյալից՝

• վաղաժամ, դժվար կամ հակասություններով լի զուգարանից օգտվելու վարժանքներ
• երեխայի կյանքում փոփոխություններ, ինչպիսիք են սննդակարգի փոփոխությունները, զուգարանից օգտվելու մարզումները, դպրոց հաճախելը սկսելը կամ ռեժիմի փոփոխությունները
• հուզական սթրեսներ, օրինակ՝ ծնողի ամուսնալուծությունը կամ եղբոր կամ քրոջ ծնունդը:

Ռիսկի գործոններ

Անկղապահությունն ավելի հաճախ հանդիպում է տղաների, քան աղջիկների մոտ: Այս ռիսկի գործոնները կարող են մեծացնել կղանքի ակամա արձակման հավանականությունը՝

• այնպիսի դեղամիջոցներ օգտագործելը, որոնք կարող են փորկապություն առաջացնել, ինչպիսիք են հազը ճնշող միջոցները
• ուշադրության պակասի և գերակտիվության խանգարում (ՈւՊԳԽ)
• աուտիզմի սպեկտրի խանգարում
• անհանգստություն կամ դեպրեսիա: