Արական տիպի ճաղատություն - Մաշկային խնդիրներ

​Տղամարդկային կամ արական տիպի ճաղատությունը մազաթափության ամենահաճախ հանդիպող տեսակն է, որը որոշակի չափով ազդում է տարիքն առնող բոլոր տղամարդկանց վրա։

Մազաթափության այս տեսակը երբեմն սկսվում է վաղ երիտասարդ տարիքում։ 60 տարեկան հասակում տղամարդկանց մեծ մասի մոտ առկա է տարբեր աստիճանի մազաթափություն կամ ճաղատություն։

Տղամարդկանց մի մասն այս երևույթին մեծ ուշադրություն չի դարձնում։ Մյուսները, սակայն, կարող են զգալ հուզական անհարմարավետություն, ունենալ ինքնագնահատականի կորուստ, իսկ հազվադեպ՝ նաև դեպրեսիա։

Մազաթափության և ճաղատացման բնույթը սովորաբար ժառանգվում է և կարող է ազդել ինչպես տղամարդկանց, այնպես էլ կանանց վրա։ Այն զարգանում է, երբ մազապարկիկներն արական տեստոստերոն հորմոնից առաջացող դիհիդրոտեստոստերոնի նկատմամբ դառնում են գերզգայուն։ Ե՛վ տղամարդկանց և՛ կանանց մոտ այս հորմոնը տարբեր քանակներով առկա է։

Տեստոստերոնի կապը ճաղատության հետ բերել է սխալ պատկերացման, թե իբր ճաղատությունը առնականության նշան է, մինչդեռ տղամարդու տիպի ճաղատությամբ անձինք չունեն ավելի շատ արական հորմոն, քան մյուսները։ Պարզապես ճաղատ տղամարդկանց մազապարկիկներն արական հորմոնների նկատմամբ ավելի զգայուն են։

Ճաղատացման ընթացքը

Առաջին փուլը սովորաբար ճակատի և քունքերի առաջային շրջանի մերկացումն է (մազագծի նահանջ), որին հաջորդում է գագաթային և քունքային շրջանների մազերի նոսրացումը և աստիճանական մազաթափումը։

Երբ այս երկու շրջանները միջին շրջանում միաձուլվում են և ձևավորվում է գլխի ետին մասը շրջանաձև գրկող պայտաձև մազածածկ շրջան՝ մնացած շրջանների ճաղատացմամբ։ Շարունակվելու դեպքում որոշ տղամարդկանց ամբողջ գլուխը ճաղատանում է։

Կարո՞ղ է արդյոք տղամարդու տիպի ճաղատությունը բուժվել

Տղամարդու տիպի մազաթափությունը և ճաղատությունը հիվանդություն չէ, ուստի այն չի կարող ազդել առողջական վիճակի վրա։ Այնուամենայնիվ, եթե ճաղատացումն առաջացնում է մեծ հոգեկան ապրումներ, դիմեք բժշկին և հետևեք նրա խորհուրդներին։

Ըստ անհրաժեշտության, բժիշկը կարող է ուղեգրել մաշկաբանի խորհրդատվության, իսկ վերջինս՝ նշանակել որոշ հետազոտություններ և բուժում։

Եթե ճաղատացումն ունի ժառանգական բնույթ, ամենայն հավանականությամբ որևէ բուժում կամ միջոցառում չի կարող զգալի արդյունք տալ։ Բուժումը կարող է միայն դանդաղեցնել ճաղատացման ընթացքը, բայց չի կարող լիարժեք կանխել այն և վերականգնել մազերի աճը։ Սովորաբար նման դեպքում նշանակվում է Մինօքսիդիլ կամ Ֆինաստերիդ։ Մինօքսիդիլը նաև արտադրվում է լոսյոնի տեսքով։

Բժիշկը նաև կարող են առաջարկել մազերի կրակում, մազերի փոխպատվաստում կամ մեկ այլ պլաստիկ վիրահատություն, օրինակ՝ գանգամաշկի կրճատում։

Որպես կանոն, ավելի հեշտ է պահպանել առկա մազերը, քան թափվելուց հետո փորձել դրանք կրկին աճեցնել։ Մազապարկիկներն իրենց գործունեությունը կորցնելուց և սպանալուց հետո այլևս չեն կարող վերականգնվել։