Վիժումը մինչև 20 շաբաթական հղիության ինքնաբուխ (ոչ արհեստական) ընդհատումն է:
Վիժումը (ռուսերեն՝ выкидыш) սովորաբար տեղի է ունենում ձեր հսկողությունից դուրս գտնվող գործոնների պատճառով և, որպես կանոն, չի կարող կանխարգելվել: Հայտնի դարձած հղիությունների մոտ 10-20 տոկոսն ավարտվում է վիժումով: Բայց իրական թիվը, հավանաբար, ավելի մեծ է, քանի որ շատ վիժումներ տեղի են ունենում հղիության շատ վաղ շրջանում՝ նախքան հղիության մասին իմանալը:
Վիժումը պետք չէ շփոթել հղիության արհեստական ընդհատման՝ աբորտի հետ: Տարբերությունն ավելի հստակեցնելու համար որոշ բժիշկներ ավելի հաճախ օգտվում են «ինքնաբուխ վիժում», «ինքնաբեր վիժում» («սպոնտան վիժում») անվանումներից: Վիժումը նաև տարբերվում է մեռելածնությունից, որը տեղի է ունենում 20 շաբաթականից բարձր հղիության ժամանակ:
Վիժում ապրած կանանց մեծ մասը սովորաբար իր հաջորդ հղիության նկատմամբ ավելի ուշադիր է լինում:
Հոդվածը հրապարակվել է՝ 19-04-2018
Վերջին վերանայում՝ 06-04-2024