Skip to main content

Ժամկետանց հղիություն կամ հղիության գերկրում -

Նորմայում հղիությունը տևում է մոտ 40 շաբաթ, որը համապատասխանում է ձեր վերջին դաշտանի առաջին օրվանից հաշված մոտ 280-րդ օրվան:

Բազմաթիվ կանայք ծննդաբերում են այս ժամկետից շուտ կամ ուշ ոչ ավելի, քան մոտ մեկ շաբաթվա ընթացքում: Սակայն որոշ կանանց հղիությունը կարող է դառնալ ժամկետանց, երբ հղիությունը հասել է իր ավարտին, սակայն ծննդաբերությունը չի սկսվում:

Եթե ծննդաբերությունը չի սկսվում ձեր հղիության 41-րդ շաբաթվա մեջ, ապա բժիշկ-մանկաբարձը կարող է առաջարկել այսպես կոչված «membrane sweep»-դրդում, որպեսզի ստուգի, թե արդյոք սա կարո՞ղ է խթանել ծննդաբերության մեկնարկը: Սա ներառում է նաև հեշտոցային զննում, որը գրգռում-խթանում է արգանդի պարանոցը (վզիկ կամ «ցերվիքս»), որպեսզի վերջինս արտադրի բնական ծննդաբերությանը նպաստող հորմոններ:

Եթե այս միջամտությունից հետո ձեր բնականոն ծննդաբերությունը չի սկսվում, բժիշկը կարող է առաջարկել մոտակա մի օր՝ ծննդաբերության դրդում (ինդուկցիա) իրականացնելու համար: Ծննդաբերության դրդման նպատակը ծննդաբերական գործունեության առաջացումն է, որի ժամանակ բժիշկ-մանկաբարձը նախաձեռնում է արտաքին ազդեցությունների համալիր` ուղղված արգանդի ակտիվացմանը և ծննդաբերական կծկանքների արհեստական առաջացմանը և պտղի ծնվելուն։

Եթե դուք չեք ցանկանում, որ ձեր ծննդաբերությունն ինդուկցվի և ձեր հղիությունը շարունակվում է՝ հասնելով 42 շաբաթականին և ավելի երկար, ապա դուք և ձեր երեխան յուրաքանչյուր 3-4 օրը մեկ մանրակրկիտ կերպով վերահսկվում եք (պտղի գերձայնային հետազոտություն կամ սոնոգրաֆիա, նրա շարժումների դիտարկում, սրտի զարկի լսում և այլն): Եթե երեխայի վիճակը դեպի լավը չի գնում, բժիշկը կրկին կարող է առաջարկել ծննդաբերության դրդում:

Սովորաբար հղիության 40-րդ շաբաթն անց լինելու դեպքում խորհուրդ է տրվում ծննդկանին տեղափոխվել հիվանդանոց և հատուկ հետազոտություններ անցնել՝ որոշելու ծննդալուծման մեթոդը։

Ծննդաբերության ինդուկցիան սովորաբար պլանավորված միջոցառում է, ուստի դուք կարող եք ժամանակ գտնել և զրուցել բժշկի հետ դրա լավ ու վատ կողմերի` առավելությունների ու ռիսկերի, ինչպես նաև ցուցումների կամ հակացուցումների մասին: Ամեն դեպքում, ձեր որոշումն է՝ դրդե՞լ ձեր ծննդաբերությունը, թե՞ սպասել վերջինիս բնականոն ընթացքին:

42 շաբաթականից անց հղիություն

Բազմաթիվ կանանց մոտ մինչև հղիության 42 շաբաթականը լրանալը ծննդաբերությունն ինքնուրույն սկսվում է:

Եթե ձեր հղիությունը շարունակվում և անցնում է 42 շաբաթյա ժամկետը, և դուք չեք ցանկանում, որ ձեր ծննդաբերությունն արհեստականորեն դրդվի, ապա ձեր և երեխայի նկատմամբ բժշկական հսկողությունը դառնում է էլ ավելի աչալուրջ: Բժիշկը պետք է ձեզ հետ քննարկի ստեղծված իրավիճակը՝ հաշվի առնելով ինչպես ձեր, այնպես էլ ձեր երեխայի վիճակը և ակնկալվող զարգացումները:

Նման դեպքերում պտղի գերձայնային հետազոտությունը կարող է ցույց տալ, որ ընկերքն այլևս չի հասցնում երեխային մատակարարել այնքան թթվածին և սննդանյութեր, որքան անհրաժեշտ է («ծերացած ընկերք»): Նման իրավիճակում ձեզ կրկին կարող է առաջարկվել ծննդաբերության ինդուկցիա կամ վիրահատական ծննդալուծում՝ կեսարյան հատում:

Եթե ձեր ձեր հղիության 42-րդ շաբաթը լրացել է, ապա բարձրանում է մեռելածնության կամ ֆատալ բարդությունների հավանականությունը (որոնց դեպքում ձեր երեխայի առողջական վիճակը և կյանքը դրվում է ռիսկի տակ):

Իհարկե, սա բնավ չի նշանակում, որ 42 շաբաթականն անցած բոլոր հղիությունների ժամանակ այս ռիսկը կա: Ամեն ինչ կախված է ձեր՝ որպես հղիությունը տանող և ձեր չծնված երեխայի առողջական վիճակից, ուղեկցող հիվանդությունների կամ հղիության բարդությունների առկայությունից և մի շարք այլ գործոններից, որոնց վերաբերյալ բժիշկն ամենայն մանրամասնությամբ և պատասխանատվությամբ ձեզ կտեղեկացնի:

Հոդվածը հրապարակվել է՝ 27-04-2020
Վերջին վերանայում՝ 23-04-2024