Նեչիպորենկո - Կլինիկական հետազոտություններՄեզի ընդհանուր քննություն

Միջազգային անվանում (հապավում). Nechiporenko's Urine Test (U-Nechiporenco)

Նկարագրություն

Ըստ Նեչիպորենկոյի մեզի թեստը մեզում լեյկոցիտների, էրիթրոցիտների և գլանակների (ցիլինդր) քանակական որոշումն է:

Նեչիպորենկոյի թեստով մեզի մեջ լեյկոցիտների, էրիթրոցիտների և ցիլինդրների քանակը հաշվարկվում է 1 մլ մեզի հաշվարկով:

Ցուցումներ

• անախտանիշ (թաքնված) բորբոքային պրոցեսի ախտորոշում
• անախտանիշ (թաքնված) արյունամիզության ախտորոշում (հեմատուրիա)
• անախտանիշ (թաքնված) ցիլինդրուրիայի ախտորոշում
• լեյկոցիտուրիայի կամ հեմատուրիայի գերակշռության պարզաբանում
• ընթացիկ բուժման դինամիկ հսկողություն

Կենսանմուշ

U-Nechiporenco թեսթի համար հանձնվող կենսանմուշն է՝ մեզ։

Կենսանմուշի հանձնում

ՈՒՇԱԴՐՈՒԹՅՈՒՆ! Մեզի ընդհանուր և ըստ Նիչեպարենկոյի թեստերի համար անհրաժեշտ է մեզը հանձնել տարբեր օրեր: Հակառակ դեպքում, երկու թետերի համար առավոտյան մեզի նույն չափաբաժինն օգտագործելիս, հավաքված մեզի ոչ համաչափ խառնված լինելու և արտաքին այլ գործոնների ազդեցության պարագայում հնարավոր է այս երկու թեստերի իրարամերժ արդյունքներ:

Անհրաժեշտ է միանվագ օգտագործման տարայում հավաքել առավոտյան մեզի միջին չափաբաժինները: Մեզը հանձնելու նախորդ օրը խորհուրդ չի տրվում ընդունել այնպիսի մրգեր կամ բանջարեղեն, որոնք կարող են գունավորել մեզը: Նույն կերպ, մեզը հանձնելու նախորդ օրը խորհուրդ չի տրվում ընդունել միզամուղներ: Նման դեպքերում անհրաժեշտ է խորհրդակցել բժշկի հետ մեկ օրով միզամուղի ընդունումը դադարեցնելու նպատակահարմարության մասին:

Չափման միավորներ

Միջազգային ընդունված միավորներ

Լեյկոցիտների, էրիթրոցիտների և գլանակների թիվը 1 մլ մեզում:

Նորմալ (ռեֆերենս) միջակայքեր

Համընդհանուր oգտագործվող միջակայքեր

• լեյկոցիտներ՝ մինչև 2000 /մլ
• էրիթրոցիտներ՝ մինչև 1000 /մլ
• գլանակներ՝ մինչև 20 /մլ

Արդյունքների մեկնաբանություն

Կլինիկական նշանակությունը

Թեսթը մշակվել է Ա.Զ. Նեչիպորենկոյի կողմից: Լեյկոցիտուրիայի կամ հեմատուրիայի գերակշռության հարցը կարևոր նշանակություն է ստանում գլոմերուլոնեֆրիտների և պիելոնեֆրիտների միջև տարբերակիչ ախտորոշման մեջ: Գլոմերուլոնեֆրիտների ժամանակ սովորաբար էրիթրոցիտների քանակը գերազանցում է լեյկոցիտների քանակը, մինչդեռ պիելոնեֆրիտների ժամանակ գործում է հակառակ հարաբերակցությունը, ընդ որում, լեյկոցիտուրիան ավելի բնորոշ է քրոնիկ պիելոնեֆրիտի առաջին (բորբոքման) փուլին, իսկ երկրորդ (սկլերոտիկ) փուլում այն նվազում է:

Միզաքարային հիվանդության ժամանակ դիտարկվում է երկրորդային հեմատուրիա, որը կարող է ուղեկցվել նաև քրոնիկ պիելոնեֆրիտի հետ: Գլանակների մեծ քանակների հայտնաբերումը թույլ է տալիս մտածել ֆիզիկական գերծանրաբեռնվածության, էպիլեպսիայի, բարձր արյան ճնշման (հիպերտենզիա), սրտի արատների, սրտային դեկոմպենսացիայի, հղիների տոքսիկոզի, վիրուսային հեպատիտի, պոդագրայի և այլ հիվանդությունների առկայության մասին: Ցիլինդրուրիան բնորոշ է նաև տերմինալ վիճակներին: